दिपावली

  • अनिल किराती 
भन कसरी दिपावली गरुँ ?
न मैनबती छ
न सलाई
न फूलबारीमा छन् सयपत्रीका थुगाँहरु

सिरकको खोल च्यातेर
सलेदो बनाउन पनि सक्दिन
गाउँतिर जाडो बढेको छ
गुन्द्रुक पकाउनुछ तोरीको तेलमा त
दियोमा राख्न पनि सक्दिन
नानीहरु भोकाएका छन्

दनदनी बालेर दाउरा दिपावली गरुँ भने
सानो छ छाप्रो मेरो
जल्न सक्छ
मकैको ढोड बालेर दगुरुँ ?
तिमी ठान्न सक्छौ फेरि
अराजक वा आन्दोलनकारी
सीएफएल बाँलु ?
निरिह लोडसेडिङको तालिका छ भितामा

भन कसरी दिपावली गरुँ ?
सामूहिक दागबती दिएको भर्खरै
मिठूरामहरुलाई
हवल्दार साबहरुलाई
यस्तो बेला
कसरी पड्काउनु खुशीको पटेका ?
कसरी उडाउनु मनको चगां ?

यसरी नै
आकाश धमिलिई रह्यो भने
मुलबाटो भत्किरह्यो भने
राजधानीहरु एकलकाँटे भइरह्यो भने
दिपावली त कुरै छाड
कसले मनाउँछ दशैं
कसले नाच्छ साकेला
देउडा कसले गाउँछ
होली कसले मनाउँछ

जेसुकै म भन्छु
वा जेसुकै तिमी भन –
दिपावली गर्ने रहर त मेरो पनि हो
रहरमात्र हैन अधिकार पनि हो ।

अहिलेलाई माफ गर !
म शोकमा छु
हो म अभावमा छु ।

http://anilkiratee.blogspot.com/ बाट साभार ।

प्रकाशित मिति: Sunday, September 20, 2015

आफ्नो प्रतिक्रिया अभिव्यक्त गर्नुहोस्

0 comments

तपाईंको प्रतिक्रिया लेख्नुहोस्।