मरेछु भने दुखिया मलाई सम्झेर नरुनु (गीत)
गणेश पुमा राई चिन्तन
रचनाकाल: २०५३ माघ १३ गते
ती आँखाबाट दुईथोपा आँसु नखसाई दिनु है
जब म लामो यात्रा लिएर जादैछु परदेश है ।
आँसुुका थोपा झरेर नदी भएर बग्दछन्
अबिरल चाल्ने पाईला मेरो आएर छेक्दछन् ।।
चन्द्रमा जस्तो त्यो तिम्रो मुहार राख्नेछु मुटुमा
राईफलको गोली जस्तो त्यो बोली छाप्नेछु मुटुमा ।
शत्रुको तातो गोलीले साँचे आउनेछु फर्केर
जन्मेको भुमि हुर्केको गाउँ र तिमीलाई सम्झेर ।।
मरेछु भने दुखिया मलाई सम्झेर नरुनु
दुईआँखाबाट झारेर आसु परेली नधुनु ।
जिउदोमा मेरो जीबनसाथी राईफल हुनेछ
मरण पछि यो लासमथि माटो नै हुनेछ ।।
रचनाकाल: २०५३ माघ १३ गते
ती आँखाबाट दुईथोपा आँसु नखसाई दिनु है
जब म लामो यात्रा लिएर जादैछु परदेश है ।
आँसुुका थोपा झरेर नदी भएर बग्दछन्
अबिरल चाल्ने पाईला मेरो आएर छेक्दछन् ।।
चन्द्रमा जस्तो त्यो तिम्रो मुहार राख्नेछु मुटुमा
राईफलको गोली जस्तो त्यो बोली छाप्नेछु मुटुमा ।
शत्रुको तातो गोलीले साँचे आउनेछु फर्केर
जन्मेको भुमि हुर्केको गाउँ र तिमीलाई सम्झेर ।।
मरेछु भने दुखिया मलाई सम्झेर नरुनु
दुईआँखाबाट झारेर आसु परेली नधुनु ।
जिउदोमा मेरो जीबनसाथी राईफल हुनेछ
मरण पछि यो लासमथि माटो नै हुनेछ ।।
भारतीय सेना गोर्खा रेजिमेन्ट फाइल फोटो |
प्रकाशित मिति:
Sunday, March 13, 2016
0 comments
तपाईंको प्रतिक्रिया लेख्नुहोस्।